De zomervakantie gaat dit jaar naar Recoubeau de Jansac, gelegen in
de schaduw van het Parc Regional du Vrcors en de Montagne de Diois. Zowel voor
de MTB als de racefiets lijkt deze standplaats een walhalla. Uiteindelijk gaat
toch alleen de racer mee omdat ik wat twijfels heb om alleen het ruige gebergte
in te trekken met de MTB.
De aankomst is veelbelovend. Een heerlijke camping met een
prachtig uitzicht op de woeste rotspartijen van de pré-alpse reuzen van het
Vercorsgebergte.
Col de pennes: het
eerste ritje is een opwarmer met twee beklimmingen en van de Col de Pennes.
Vanuit Barnaves 10,5 km naar de top. Een milde aanloop maar vanaf Barnave helt de
weg tussen de 6 en 8%. De afdaling naar Pennes les Sec is stijl en moeilijk.
Dat geldt zeker voor de beklimming vanaf Aucelon. Tot genoemd gehucht stijgt de
weg heel mild van het dorp eenmaal uit mag je op de trappers gaan staan voor
7km aan 8,2% gemiddeld. Het valt behoorlijk zwaar in de hete ochtendzon!
Col de Ménee:
Vanaf de camping rij ik via Chattillon en Diois het Parc du Vercors in. Hier
kun je twee beklimmingen nemen; Col de Grimone of de Col de Ménee. Vandaag
staat de laatstgenoemde op het programma. Vanaf Chattillon loopt de weg omhoog
richting Menée waar de "echte"klim begint. Een mooie weg met fraaie
uitzichten over de rotspartijen en de opvallend groene weiden eromheen.
Mede
door het gemiddelde van 5% is deze klim prima te fietsen. Op de top maak ik
rechtsomkeer naar de camping om Renee op te pikken en nog een toertje te maken
van een 40km over het mild golvend parcours rondom de camping.
Col de Miscon: Daags
erna rij ik met Luuk naar de Col de miscon. Via Luc en Diois, bekend om de
saute de la Drôme en de claps (een gigantische rotspartij is hier naar beneden
gekomen en in de rivier gevallen) rijden we via een rustige klim naar Miscon.
Vanaf Miscon in de richting van Boulc is het steile wand klimmen naar de top.
Bijna 3 km volle inspanning tot boven. De conditie van Luuk blijkt nog
uitstekend en redelijk soepel fietst hij naar de top. Vanaf de top rechtsomkeer
terug naar de camping - 20 km heerlijke afdaling.
Col de Pennes, Col de
Roustans en col de Prémol: Een pittig ritje vandaag dat met malheur begint.
De col de Pennes (vanaf Recoubeau) wordt van nieuw asfalt voorzien en vanaf
Jansac wordt ik gedwongen om stukken te lopen of te fietsen op pas
"bekiezelde" weg. Vooral de banden vinden dit niet prettig en als ik
bijna boven ben is er al een aan vervanging toe. Ik kom de hele rit niet in
mijn ritme en echt genieten is er niet bij. Vanaf St. Nazaire de Dessert begint
in een aantal etappes de klim naar de Roustans (op ruim 1200m hoogte). Deze
klim gaat via een aantal tussencols waarna een korte afdaling volgt.
In La
motte Chaloncon maak ik een tussenstop en eet ik wat bij de bakker. De jus is
dan al uit de benen (voor zover die er vandaag al in zat). Via de col de Prémol
rij ik terug naar de camping. Vooraf leek mij dit een hele mooie en zware
route. Dat laatste klopte wel maar vergeleken bij de bergen aan de andere zijde
van de camping viel dit ritje wat tegen.
Col de Miscon, Col de
Grimone (gorges de Gats): onbewust wordt het beste voor het laatste
bewaard. Via de eerder genoemde col de Miscon rij ik naar de col de Grimone.
Voordat deze weg bereikt wordt moet ik door een tunnel van een kilometer lang.
Op zich geen probleem maar die tunnel is niet verlicht. Niet echt prettig
fietsen dus. Eenmaal op de Grimone begint het grote genieten. Tussen een fraai
decor van hoge rostwanden, kletterende riviertjes, bos bijna 20 kilometer naar
de top. Zeker geen straf omdat de stijgingspercentages gematigd zijn en de
warme zon vaak achter de rosten of het bladerendek verscholen blijft. Ben je ooit in deze buurt
is deze klim een must; een beauty eerste klas.
Na twee weken pakken we de spullen weer in en wordt de
caravan weer voor een jaar in de stalling geplaatst. Het hooggebergte maakt
weer plaats voor de bescheiden Limburgse en Belgische heuvels.
