De winter ligt achter ons en het seizoen 2011 is inmiddels al weer een tijdje op gang. In december een paar leuke sneeuwritjes en vanaf januari toch geprobeerd om in ieder geval in de weekeinden wat kilometers te maken. Dat lukt meestal maar half omdat januari/februari toch vaak de maanden zijn waar verkoudheden, griepjes en carnavalsperikelen roet in het eten gooien.
Maar op zaterdag 19 maart gaat het seizoen dan toch serieus van start. Op het programma staat een ritje met forumleden van www.fiets.nl. Grappige bijkomstigheid; het ritje is georganiseerd door een leuk stel Rotterdammers. De deelnemers moeten bijna allemaal 2 uur rijden voor dit ritje. Zelf ben ik binnen een half uurtje op de startlocatie in Holset.
Na een heerlijk stuk vlaai wordt met 17 man sterk gestart in een temperatuur waar je niet vrolijk van wordt. Het heeft s'nachts flink geregend, de wegen zijn nat en de eerste lekke band wordt al na 4 kilometer genoteerd. Deze stop tussen Mechelen en Eys maakt de gevoelstemperatuur er niet beter op; het is KOUD! Maar gelukkig breken in de verte de eerste lichtblauwe strepen tussen de wolken en een uur later fietsen we in de volle zon; die ons ook de rest van de dag gezelschap houdt.
Onze Rotterdamse vrienden hebben voor voldoende klimwerk gezorgd. De eerste bult is de naastgelegen, mildere variant van de Eyserbosweg waarna natuurlijk de Fromberg volgt.
Via een klim richting Walem en de Sibbergrubbe rijden we via Slenaken naar Teuven. Door een wegopbreking tussen Slenaken en Teuven moeten we allen behoorlijk door het slijk. De beloning: een stuk appelgebak waar je u tegen zegt. Niet dat de smaak zo bijzonder is maar met name de afmeting mag er zijn; genoeg voor een lunch dus!
De tweede lus gaat door het pays d'Aubel. Via Hombourg rijden we over een iets te drukke weg richting Aubel. Vanaf hier begint de route voor de puristen. Een prachtige weg van 2 meter breed met uitzicht over de vlakte rondom Aubel. Een hele mooie weg die ik nooit gereden heb en die ook de Aubelse inboorlingen waarschijnlijk nooit vinden; je moet blijkbaar van ver komen om deze weg op te merken; Rotterdam alaaf! Het zal zeker vaker "mijn" weg worden als ik doorsteek naar La Clouse of Birven.
Via Birven rijden we uiteindelijk richting Amerikaans Kerkhof en later naar Plombieres. De prachtige Kinkenweg gaat wel erg makkelijk dit keer. Dit heeft voornamelijk te maken met het feit dat we deze naar beneden rijden. Via montzen, Sippenaken komen we bij de laatste hindernis van de dag; de Camerig. De jus is dan al lang uit de benen en waar ik bijna de hele dag ergens in de middenmoot rij, moet ik hier genoegen nemen met een plek in de achtergrond. De 87 km hakken er toch behoorlijk in. Niet in de laatste plaats door het aantal hoogtemeters (ruim 1200) dat toch vrij veel is voor de tijd van het jaar.
