Op Camping les Cascades in La Roque sur Ceze (http://www.campinglescascades.com/) hadden we dit jaar de eerste twee weken onze caravan gestald. Een aardige camping die is gelegen aan een prachtig gedeelte van de Ceze; les cascades de Sautadet. Het strandje van de camping bevind zich aan het einde van de cascades/kloof. Wat kan je hier heerlijk zwemmen en van de rotsen springen!
Vanaf deze camping heb ik 4 fietstochten gemaakt door het mooie landschap van de Gard.
Rondje Carsan, St. Paulet de Caisson, St. Julien de Peyrolas, St. Christolles de Rodieres, La Roque sur Ceze.
Om te beginnen een opwarmertje van een km of 60. Het terrein is glooiend (heuvelachtig). De mooie weg richting Carsan loopt gedurende een aantal kilometers behoorlijk omhoog zonder stijl te worden. Heerlijk fietsen want er is nauwelijks verkeer. Vanaf Carsan tot St. Julien de Peyrolas is de route vrij eentonig en een stuk drukker. Maar het duurt gelukkig niet zo lang want direct na het inzetten van de terugweg richting St. Christolles rij ik weer door de bossen. Eerst een leuk doch vrij rustig klimmetje vervolgens een prachtige afdaling. Absoluut het mooiste stuk van de rit. Op zich een mooie route maar ik hoop toch op beter. Gedurende grote stukken van de rit kijk je uit op de Mont Ventoux. Deze berg bereik je echter pas na 80km vervelende weg. Fietsen is dus geen optie; wellicht een keer met de auto???
Rondje Verfeuil, Lussan, Rivieres, Navacelles, Guidon du Bouquet en terug.
Vandaag moesten de benen eens gepijnigd worden. Het doel was de mont Bouquet. Een stijl kreng van 4,6 kilometer die is opgenomen in de B.I.G. (Brevettes International des Grimpeur) http://www.challenge-big.eu/. Sinds juni ben ik lid van de BIG en wil de cols die hierin zijn opgenomen natuurlijk meepikken. Mits ze een beetje in de buurt zijn natuurlijk.
Vanaf de camping gaat het vals plat omhoog richting Verfeuil een leuk klein dorpje. Langs de kant van de weg zie je mooie lavendelvelden. Tussen Verfeuil en Lussan sla ik even rechts af naar Les Concluses de Lussan http://www.gard-provencal.com/nature/concluses.htm.
Op de parkeerplaats aangekomen zie ik eigenlijk weinig van dit natuurverschijnsel en ik wil mijn fiets niet onbewaakt achterlaten. Meer dan onderstaande foto heb ik dus niet gezien. Op de terugweg zie ik nog een ander niet alledaags natuurverschijnsel. Een heuse slang van ruim een meter. Waarschijnlijk een adder.
Natuurlijk wel erg bijzonder als je zo’n beest tegenkomt. Na een vrij rustige klim van 3 km kom ik weer op de weg naar Lussan. Je rijdt hier in een prachtig gebied. Het lijkt wel een uitgestrekte heide met veel lage bossages. Elk moment verwacht ik een everzwijn dat plots achter één van de struiken opduikt. Helaas mocht dat niet zo zijn. Twee onverwachte ontmoetingen zou ook wel wat veel van het goede zijn. Even verder zie je Lussan al liggen. Zoals wel meer stadjes in het Zuiden van Frankrijk is Lussan gebouwd boven op een helling. Een mooi gezicht.
Lussan uitrijdend neem ik de tweede weg links richting Rivieres. Hier kunnen geen twee auto’s naast elkaar rijden. Ook deze weg loopt door een machtig stukje natuur. Uitgestrekte bossen, bergen (tot 500m) en in de verte zie je de Mont Ventoux en de eerste bergen van de Cevennes. De weg loopt nog steeds gestaag omhoog tot een kilometer of 3 voor Rivieres. Daar begint een prachtige en goed lopende afdaling naar de eerder genoemde plaats. Ik neem me voor deze helling de volgende keer van de andere kant te nemen. In Rivieres neem ik de grote weg richting Boisson en verder richting Navacelles. Hier slaat de twijfel toe. Hoewel ik vooraf de kaart bestudeerd had weet ik niet meer of ik hier naar links moet of dat de klim in één dorpje verder begint. Ik neem dus verkeerde keuze en ga bij Navacelles naar boven. De klim begint aan een procent of 8 gedurende een kilometer. Omdat de echt steile stukken uitblijven heb ik al het vermoeden dat dit niet de juiste weg is. Als ik na 2 ½ kilometer boven ben weet ik het zeker. Dit kan niet de gevreesde Mont Bouquet zijn! Een steile berg van 4,6km lang zou in dit landschap toch eigenlijk zichtbaar moeten zijn? Ik vervolg mijn weg en kom uit op de doorgaande weg van Lussan naar Les Fumades. Omdat ik al 70 km op de klok heb staan rij ik terug naar de camping.
Op herhaling
Een paar dagen later doe ik ongeveer hetzelfde rondje. De kaart heb ik nog eens goed bestudeerd en nu weet ik dat ik bij Navacelles moet doorrijden naar Brouzet les Alès; hier begint de echte klim.
Een paar dagen later doe ik ongeveer hetzelfde rondje. De kaart heb ik nog eens goed bestudeerd en nu weet ik dat ik bij Navacelles moet doorrijden naar Brouzet les Alès; hier begint de echte klim.
En al in de eerste kilometer valt er weinig te twijfelen. Het begin is meteen pittig met stukken tegen de 13-14% waarna je even lucht krijgt. Even na kilometer 1 mag je opnieuw op de pedalen gaan staan om je trappers uberhaupt rond te krijgen. Na een 300 "rustige" meters is het weer een volle kilometer op de pedalen staan voor de echte uitsmijter. Passages >20% doen je snakken naar lucht die zich echter ook in de 4e kilometer nauwelijks aandient; al gaan de percentages dan terug naar een “lekkere” 12%. De laatste honderden meters zijn een mengelmoes van een bijna rechtstaande muur en asfalt met een stijgingspercentage van een procent of 8. Het toetje is een verademing; 4%. En dan heb je een prachtig overzicht over het glooiende landschap van de Gard en de Cevennes.
Dit is echt een klim waar je jezelf helemaal in de vernieling rijdt. Op veel plaatsen is het geen fietsen maar harken; je moet er van houden, maar geef mij maar een berg met wat meer kilometers en wat minder percentage.
Na een een rustpauze op het bankje bovenop de Mont Bouquet zet ik afdaling in richting Seynes. Hier heb ik een mooi uitzicht op de berg waar ik zojuist op de top heb gestaan. Deze, overigens ook erg steile, afdaling gaat langs ruige rotsen en door mooie natuur met schitterende vergezichten. Uiteraard kun je de Mont Bouquet ook van deze kant beklimmen. Probeer dan vooral niet te vergeten om te genieten van de omgeving. Het zal moeilijk zijn op de vele stukken waar de inspanningsastma je doet snakken naar lucht.
Even later neem ik de afslag naar Le Peuch en Sausines en kom uiteindelijk weer op de doorgaande weg van Lussan naar Fumades van waaruit ik weer dezelfde route richting de camping terugrij.
Rondje Goudargues, Mejannes les Claps, Fons sur Lussan, Fumades, Rivieres, Lussan, Verfeuil, La Roque sur Ceze.
Via leuke binnenwegen fiets ik richting Goudargues. Een pittoresk stadje waar je heerlijk kunt toeven op één van de vele terassen langs de Ceze. Ter hoogte van le Courau ga ik linksaf de berg op. Een prachtige smalle weg midden door de bossen en nauwelijks verkeer. Al eerder schreef ik dat je elk moment kon verwachten dat een everzwijn of ree de weg over stak. Ook hier is dat weer het geval (toen ik hier later op een avond met de auto reed bleek deze gedachte zo gek nog niet want toen zagen we er meerdere). In Mejannes le Clap breng ik een bliksembezoek aan een bevriend stel die met hun kinderen de vakantie doorbrengen in Le Mattas, een vakantiedorp. Hierna vervolg ik mijn weg richting Fons sur Lussan, een leuk klein dorpje in the middle of nowhere. Op de grote weg rechtsaf richting Fumades. In verband met wegwerkzaamheden wordt ik gedwongen mijn snelheid te minderen. Gelukkig geef ik hier gehoor aan want na 100m rij ik door pas gelegd asfalt waarvan een flinke laag blijft kleven aan mijn bandjes. Ook mijn fiets zit helemaal onder de rotzooi. Ik realiseer me dat ik tijdens mijn vakantie toch nog aan het poetsen kom. Nadat ik weer op “droog” asfalt terecht kom stop ik langs de weg om mijn banden schoon te vegen. Dat lukt gelukkig vrij goed en ik stap weer snel op de fiets. Even verder merk ik dat mijn computertje geen snelheid meer aangeeft. De magneet op de spaak blijkt verdwenen en ik moet zonder informatie verder richting Rivieres. Hier ga ik naar recht de berg op die ik een paar dagen eerder ben afgedaald. Ook hier is het weer genieten geblazen; prachtige natuur, een pittige klim, een lekker zonnetje en 28 graden; wat kan een mens zich nog meer wensen?
Het was erg goed toeven in La Roque sur Ceze en de directe omgeving. Zeker de moeite om nog eens terug te keren. Met name de Mont Bouquet is natuurlijk altijd weer een uitdaging. Volgende keer vanuit Seynes. Op naar de volgende camping!
