Ardechoise 2011 - dag 3

Ardechoise 2011 - Dag 3

Het is in de nachtelijke uren niet tot me doorgedrongen. Maar de regen is de hele nacht met bakken uit de lucht gevallen. In de morgen is dat niet anders. Ik besluit even te wachten en om 7.45 uur wordt dat beloond. Het plenst dan in ieder geval niet meer en ik vertrek voor de laatste dag. Deze laatste beproeving begint met een klim van 23km naar de Gerbier de Jonc. Van de regen heb ik niet veel last en tijdens de klim breken er gaten in de bewolking. De omgeving is weer om te smullen. Halverwege een mooi zicht op “le cascade de Ray Pic”.


Op de Gerbier de Jonc is het mistig en ronduit koud; 8,2 graden! Echt weer voor een lekkere afdaling dus. Halverwege moet ik stoppen omdat mijn hele lichaam verkleumd is en ik bijna van mijn fiets afbibber. De mensen in St. Martial hebben dit begrepen en verwarmen de fietsers met thee en hun hartelijkheid. Het is net genoeg om de rest van de afdaling te volbrengen. Tijdens de “echte” ravitaillering in Arcens is het ergste leed geleden. Ik doe me hier tegoed aan het heerlijke stokbrood met saucisson, geitenkaas en andere lekkernijen. Vergezeld van een lekkere bak koffie. Natuurlijk eet ik weer veel te veel en dat breekt me de eerste kilometers weer op. In de lange klim naar St. Agreve kom ik weer in mijn ritme.Op de ravitaillering in St. Agreve is het een groot feest. Ondanks dat ik nog lang geen honger heb stop ik hier om de sfeer te proeven en die is super. Inmiddels zijn alle zaterdagrijders op dezelfde route en is het een heel gezellige drukte. Honderden fietsers doen zich te goed aan een uitgebreide bevoorrading er zijn optredens en er is muziek. De zon schijnt inmiddels weer en het jasje kan uit.
Na St. Agreve dalen we weer af om vervolgens de mooie beklimming naar Rochepaule aan te vallen. Boven in het dorp weer van hetzelfde laken een pak; lekker eten, muziek, kortom een schitterende ambiance. Zo gaat deze bonte stoet met fietsers verder door het prachtige landschap. Van dorp naar dorp. flink bergop om vervolgens weer af te dalen. Op de klim naar Lalouvesc voel ik de energie langzaam uit mijn benen vloeien. Deze 10km lange klim tot boven de 1000m hoogte is pittig.
Elke km verspreiden authentieke Franse orkestjes hun mooiste klanken over de bergflanken. De ouderwetse trekharmonica's geven een hele leuke sfeer. Af en toe wordt ik een beetje emotioneel van alle egards waarmee het Ardechoise volk ons tegemoet treed.



Lalouvesc is het laatste dorp voor de finish. Hier eet ik een stuk of tien halve sinaasappels en daarmee volbreng ik het restant van de klim en de lange afdaling naar st. Felicien. Na drie prachtige dagen bereik ik het eindpunt; blij dat ik binnen ben maar ook jammer dat het is afgelopen.
Nu is het tijd om het bagageprobleem op te lossen. Aan de organisatie vraag ik of ze mijn bagage naar nederland kunnen terug sturen. De jongen vraagt waar ik dan naar toe moet en als hij hoort dat ik de dag erna naar Valence moet biedt hij spontaan een lift aan; om 11.30 heeft hij daar een afspraak - probleem erg snel opgelost dus! Nadat ik me een biertje goed laat smaken vertrek ik richting de slaapplek van de eerste dag; Maison d'hotes Le Gouy http://www.legouy.e-monsite.com/.




Pierre trekt een fles Chataigne (kastanjebier) voor me open. Dat smaakt heerlijk!  Datzelfde geldt wederom voor de maaltijd die me een uur later wordt voorgeschoteld. Pierre en monique hebben alle registers opengetrokken en na vier gangen, begeleid door aperatief, heerlijke rode wijn, digestief, koffie, zit ik helemaal vol. Een prachtige afsluiter van 3 heerlijke fietsdagen in één van de mooiste regio's op deze aardkloot.


Op zondag wordt ik keurig naar Valence gebracht en om 20.00 uur 's- avonds ben ik weer thuis. De natuur en de mensen in het Zuid Franse land hebben mij geroerd. Het zal zeker niet de laatste keer zijn dat ik afreis om de Ardechoise te fietsen.








.

.