Als voorbereiding op de Ardechoise kies ik voor de Waalse Pijl. Volgens velen de zwaarste toertocht in deze contreien. Deze tocht wordt echter afgelast. Alweer problemen met vergunningen; dus op zoek naar een alternatief. Dat vind ik in "Les Crêtes-Ourthe-Aisne-Ambleve"; een kleinschalige toertocht vanuit Seraing. Een uitstekend alternatief blijkt vandaag!
De tocht begint vroeg voor mij. Om 7.30 uur rij ik al weg uit het Centre Sportif van Seraing. Al snel veranderd één van de smerigste stadsdelen van Luik in een parel van de Condroz. Deze streek heb ik nooit aangedaan met mijn fiets maar sinds vandaag ben ik er smoorverliefd op geworden. Mooi afwisselend landschap met hele leuke klimmen.
Via Rotheux, Tavier, Xhos worden de toerrijders richting Hamoir geloodst. Druk is het niet. Af en toe een fietser die me voorbij rijdt, autoverkeer is er nauwelijks en door de mooie bossen wordt het getik van de derailleur slechts overstemd door de vrolijke ochtendzang van de vogels. Het landschap golft op en af. Ik heb het helemaal naar mijn zin!
In de buurt van de inmiddels al 2e ravitaillering is de eerste noemenswaardige lange klim (cote de Fays). De ravitaillering zijn trouwens uit de kunst. Ben je al eens in een Belgische patisserie geweest; welnu, fiets volgend jaar deze tocht en je krijgt er 3! Voor het luttele bedrag van € 5,-- inschrijfgeld kun je vele soorten heerlijke cake, taartjes, wafels en weet ik veel wat allemaal eten. En dat gegoten in een prachtig decor waar je verschrikkelijk kunt afzien.
In de buurt van de inmiddels al 2e ravitaillering is de eerste noemenswaardige lange klim (cote de Fays). De ravitaillering zijn trouwens uit de kunst. Ben je al eens in een Belgische patisserie geweest; welnu, fiets volgend jaar deze tocht en je krijgt er 3! Voor het luttele bedrag van € 5,-- inschrijfgeld kun je vele soorten heerlijke cake, taartjes, wafels en weet ik veel wat allemaal eten. En dat gegoten in een prachtig decor waar je verschrikkelijk kunt afzien.
En afzien gaat het wel een beetje worden. Via de prachtige en lange afdaling van les Forges (die ik 2 weken geleden nog beklom), de stevige en lange beklimming van de Xierfomont, wordt koers gezet richting een smerige steile tweetrapsraket; La Redoute. Tijdens de Frans Schoubben Memorial had ik het hier erg zwaar maar nu viel het mee; ondanks het inmiddels behoorlijk warme weer. In een rustige cadans rij ik tot de steile stukken waar ik vandaag redelijk makkelijk tegenop hark.
In een rustig tempo wil ik de resterende 25 km volbrengen. Aan mijn wiel merk ik plots een metgezel. Na een tijdje kom deze langszij en blijkt het een leuk uitziende blonde dame. Strak uitgedost in een castellipakje. Helaas nam ze voor mij net iets te hard over. Aanpikken ging niet echt makkelijk want ik zat al tegen de kramp aan.
Na het vrij vlakke stuk langs de ourthe rij ik verder naar een prachtige apotheose in de vorm van de cote de Rotheux, een schitterende klim van ruim 2km. Maar op 9km voor de finish is dit een ware killer. Als ik boven ben is de jus volledig uit de benen en prijs ik de organisatie dat de laatste 5km alleen maar berg af gaan.
Op het Centre Sportif in Seraing neem ik de gebruikelijke Jupiler en een heerlijke barbecueworst, althans zo zag het eruit. Schijn bedriegt soms. Want na het eten van deze worst heb ik meer vet binnengekregen dan ik op de hele dag verbrandde. De barbecueworst is dan ook overigens het enige kleine minpuntje dat ik kan verzinnen. Het is met andere woorden één van de mooiste toertochten die ik ooit gereden heb. Een erg goed uitgepijlde, pittige en prachtige route, 3 zeer uitgebreide ravitaillering; een dikke chapeau voor de organisatie.
