Een lekker zonnetje vergezeld ons tijdens het ritje waarbij de heuveltjes elkaar in rap tempo afwisselen. In het begin rij ik de heuvels in een rustig tempo op. De ledematen voelen prima en af en toe trek ik voor mijn doen bergop stevig door. Onderweg worden we regelmatig op de gevoelige plaat gezet.
Het is gezellig en onderweg kom ik veel bekenden tegen; ik blijk niet de enige Eijsdenaar die een thuiswedstrijd fietst, Jammer genoeg zijn de Waalse heuvels uit het parcours geschrapt. De organisatie krijgt geen vergunning en dus worden er wat extra hellingen op Nederlands grondgebied in de route geplakt.
Na de finish is er plaats voor een heerlijke Erdinger. Op één been kun je niet staan dus het worden er uiteindelijk wat meer.
